مدلسازی عملکردی نقش آستروسیت ها در همزمانی فعالیت سلول های عصبی
نویسندگان
چکیده
در این مقاله، به مدلسازی عملکردی نقش آستروسیت ها که دسته مهمی از سلول های گلیال به شمار می روند به عنوان تنظیم کننده های سیناپسی در همزمان شدن فعالیت سلول های عصبی پرداخته می شود. ایده اصلی استفاده همزمان از مدل های جمعیت نورونی کورتیکال و تالاموکورتیکال ارائه شده توسط سافژینسکی و همکاران (2004) با در نظر گرفتن ایده بازخورد داخلی مطرح شده به وسیله آیزمیدیسو همکاران (2009) از یک سو و گنجاندن مدل محاسباتی آستروسیت ها در این مدل ها، از سوی دیگر است. در همین راستا با گنجاندن نقش آستروسیت ها در تنظیم و کنترل فعالیت سیناپس؛ مدل های کورتیکال و تالاموکورتیکال منطبق بر واقعیت فیزیولوژی توسعه داده شده و تکمیل می شوند. به این ترتیب عملکرد آستروسیت ها در حالت طبیعی (سالم) و بیماری (نقص درانجام عملکرد خود) در همزمان سازی فعالیت جمعیت های نورونی بررسی می شود. نتایج شبیه سازی ها نشان می دهد که آستروسیت های سالم با پایش درست فعالیت سیناپسی و اعمال سیگنال کنترلی مناسب می توانند تغییرات ورودی تحریکی به سلول های عصبی را تا حد زیادی جبران کنند. در حالی که آستروسیت های بیمار نمی توانند در تنظیم فعالیت سیناپسی وظیفه خود را به درستی انجام دهند و در نتیجه نمی توانند از بروز همزمان شدن غیرطبیعی و بیش ازحد سلول های عصبی جلوگیری کنند. بنابراین با توجه به نتایج مدل های تکمیل شده، پیشنهاد می شود که امکان استفاده از مواد مؤثر بر آستروسیت ها به عنوان یک کاندید جدید در درمان بیمارهای مرتبط با همزمان شدن غیرطبیعی سلول های عصبی (همچون بیماری صرع) مورد بررسی بیشتر و عمیق تر قرار گیرد.
منابع مشابه
مدلسازی عملکردی نقش آستروسیتها در همزمانی فعالیت سلولهای عصبی
در این مقاله، به مدلسازی عملکردی نقش آستروسیتها که دسته مهمی از سلولهای گلیال به شمار میروند به عنوان تنظیم کنندههای سیناپسی در همزمان شدن فعالیت سلولهای عصبی پرداخته میشود. ایده اصلی استفاده همزمان از مدلهای جمعیت نورونی کورتیکال و تالاموکورتیکال ارائه شده توسط سافژینسکی و همکاران (2004) با در نظر گرفتن ایده بازخورد داخلی ...
متن کاملنوروبیولوژی آستروسیت ها
آستروسیت ها سلول های گلیال ویژه ای هستند که فراوانی آنها تقریباً ده برابر جمعیت نورون های سیستم اعصاب مرکزی است طوری که در حدود 25 تا 50 درصد از حجم مغز را اشغال کرده اند. آن ها از نظر ظاهری، ستاره ای شکل بوده و دارای زوائد متعددی هستند که با سطح نورون ها اتصال غیر سیناپسی دارند. این سلول ها دارای پاهای دور عروقی (Perivascular feet) هستند که حدود 85% از سطح مویرگ های موجود در سیستم عصبی مرکزی...
متن کاملبررسی اثر دپرنیل بر تمایز سلول های استرومایی به سلول های عصبی تولیدکننده دوپامین در موش
سابقه و هدف : سلولهای استرومایی مغز استخوان منبع با ارزشی برای پیوند اتوگرافت جهت استفاده بالینی در زمینه ترمیم سیستم عصبی مرکزی بوده و میتوانند به انواع ردههای سلولی از جمله سلولهای عصبی تمایز یابند. تحقیقات نشان داده دپرنیل در درمان بیماری نورودژنراتیو پارکینسون اثر دارد و دارای اثر تروفیک روی سلولهای عصبی در محیط in vitro میباشد. در این تحقیق اثر داروی دپرنیل بر تمایز سلولهای استرومای...
متن کاملتاثیر ژل رویال بر تمایز سلول های بنیادی به سلول های شبه عصبی در شرایط آزمایشگاهی
سابقه و هدف: سلولهای بنیادی کارسینومایی 19P توانایی تمایز به سلولهای سه لایه جنینی را دارند. از آنجائیکه سلولهای تمایز یافته می توانند باعث کاهش عوارض ناشی از بیماریهای تحلیل برنده سیستم عصبی شوند. لذا این تحقیق با هدف بررسی تمایز سلولهای بنیادی P19 به سلولهای عصبی تحت تاثیر ژل رویال صورت گرفت. مواد و روشها: در این مطالعه بنیادی-کاربردی اجسام شبه جنینی حاصل از کشت معلق سلولهای P19 به ظرفهای ژ...
متن کاملنقش سلول های میلومایی در فعالیت سلول های استئوکلاست
چکیده : مالتیپل میلوما بدخیمی خونی است که با افزایش تکثیر پلاسماسل های مونوکلونال در مغز استخوان همراه می باشد . ضایعات استئولیتیک این بیماری موجب دردهای شدید استخوانی ، شکستگی های پاتولوژیک استخوانی ، افزایش کلسیم و فشردگی طناب نخاعی می گردد . مکانیسم سلولی اصلی که باعث ایجاد بیماری استخوانی در میلوما می شود شامل واکنش متقابل بین سلول میلومایی و ریز محیط مغز استخوان (microenviroment ) می باش...
15 صفحه اولمنابع من
با ذخیره ی این منبع در منابع من، دسترسی به آن را برای استفاده های بعدی آسان تر کنید
عنوان ژورنال:
فصل نامه علمی پژوهشی مهندسی پزشکی زیستیناشر: انجمن مهندسی پزشکی ایران
ISSN 8006-9685
دوره 4
شماره 2 2010
میزبانی شده توسط پلتفرم ابری doprax.com
copyright © 2015-2023